❣نڪاتے درمورد آیه 253 سوره بقره
 
 فضیلت بعضے پیامبران بر بعضے دیگر
 
 روشن است ڪه همه پیامبران از آن جهت ڪه از طرف خداوند فرستاده شدند بر حق اند و ایمان به آنها ضروریست چنانڪه خداوند در آیه 285سوره بره از زبان مومنان میفرماید:« مادرمیان هیچیڪ از پیامبران خدا فرقے نمیگذاریم»
 اما از جهاتی،بعضے از پیامبران بر دیگران فضیلت دارند این دونوع است:
 1- از جهت بعضے از خصوصیاتے ڪه ویژه برخے پیامبران بوده مانند اینڪه خدا با حضرت موسے بطور مخصوصے سخن گفت یا به حضرت سلیمان پادشاهے داد و ... ڪه درمورد دیگر پیامبران چنین نبود.
 2- از جهت درجات معنوے و نزدیڪے بخدا . بے شڪ در این مورد پیامبر اسلام برترین پیامبران خداست .اگر چه ایشان از نظر برترے نوع یڪم نیز بر بعضے برترے دارند.بعنوان مثال ڪتاب ایشان (قرآن ) ڪه ڪاملترین ڪتاب فرستاده شده از طرف خداست و به هیچ پیامبرے چنین ڪتابے داده نشده  یا جانشینان ایشان(12 امام) ڪه هیچ پیامبرے چنین جانشینانے نداشته.
 
❣ نڪاتے درمورد آیه 255 سوره بقره
 
 نقطه ے اوج قرآن
 
 از امام صادق (ع) روایت شده :« ابوذر به رسول خدا عرض ڪرد : یا رسول الله مهمترین و پرفضیلتترین آیه اے ڪه برشما نازل شده ڪدام است؟ حضرت فرمود آیت الڪرسے .»
 در روایتے از امام صادق(ع) میخوانیم : « براے هرچیزے نقطه اوج و ارتفاعیست و نقطه اوج قرآن،آیت الڪرسے است.»
 امام علے (ع) در فضیلت این ایه فرموده:« باور نمیڪنم ڪسے اسلام را فهمیده یا در اسلام متولد شده باشد و شب را به صبح برساند و آیت الڪرسے را نخواند اگر بدانید ڪه در این آیه چیست در هیچ حالے آنرا ترڪ نخواهید ڪرد.پیامبر بمن فرمود: آیت الڪرسے را از گنجینه اے ڪه زیر عرش است به من دادند و چنین چیزے به هیچ پیغمبرے قبل از من داده نشده است.سپس امام علے (ع) میفرماید:از آن زمان ڪه این مطلب را از پیامبر شنیدم هیچ شبے را به سر نبردم مگر اینڪه آیت الڪرسے را قرائت ڪردم.»
 قرائت آیت الڪرسے در اوقاتے ڪه ذڪر میشود فضیلت زیادے دارد.
 پس از نمازهاے یومیه
 هنگام خارج شدن از خانه
 سوار شدن به وسیله نقلیه
 هنگام مسافرت
 هنگام خوابیدن
 زیارت اهل قبور
 و هر صبح و شام
 
 شایان ذڪر است ڪه بنابر نقل مشهور ،آیت الڪرسے همین یڪ آیه یعنے تا " و هوالعلے العظیم" است و نه تا " هم فیها خالدون" .البته قرائت دو آیه ے بعدے نیز فضیلت دارد.
 
 ❣نڪاتے درمورد آیه 256 سوره بقره
 
 اجبارے در دین نیست
 
 اصولا اسلام و هر مذهب حقے ،از دو جهت نمیتواند جنبه تحمیلے داشته باشد.
 1- بعد از دلایل روشن و معجزات آشڪار، نیازے به تحمیل نیست . ڪسانے بزور متوسل میشوند ڪه بدون منطق متین باشند و نه اسلام ڪه داراے منطق روشن و نیرومند است .
 2- دین از یڪ سلسله اعتقادات قلبے ریشه میگیرد و امڪان ندارد تحمیلے باشد.اجبار میتواند جسم انسان را تسلیم ڪند ولے اعتقادات او را هرگز.البته این بدان معنے نیست ڪه اسلام هرگز به اجبار دست نزده و نمیزند بلڪه در سه مورد به زور و قدرت نظامے توسل جسته است.
 1-محو آثار شرڪ پرستی.از نظر اسلام بت پرستے یڪ دین نیست بلڪه یڪ بیمارے و خرافه است و هرگز نباید اجازه داد جمعے در یڪ مسیر صددرصد غلط پیش بروند و به سقوط ڪشیده شوند.
 2-در برابر ڪسانے ڪه نقشه ناامیدے و حمله به مسلمانان را میڪشیدند،دستور به جهاد دفاعے داده شده. وشاید بتوان گفت ڪه بیشترین جنگهاے اسلامے در زمان پیامبر از همین قبیل است.
 3-براے ڪسب آزادے در تبلیغ .هر آئینے ڪه حق باشد میتواند بطور آزاد خود را معرفے ڪند و اگر ڪسانے مانع ازاین ڪار شوند دین میتواند بزور این حق را بدست آورد.